Elsha

Blog

Elsha

Elsha rommelde af en toe een beetje, vooral rond haar loopsheid. Een hotspot. Af en toe spontaan wat dunnere ontlasting. Ze is een blonde labrador en daardoor was er ook een -soms behoorlijk vurig- roze tussen haar teentjes zichtbaar. 

Maar ja, ze was altijd blij, vrolijk en levendig, at goed, en deze verschijnselen traden niet constant op. 

We noemden haar onze glitterprinses, want ze verhaarde het hele jaar door…enórm. Maar, we hoorden van alle kanten dat dit normaal was want centrale verwarming en zo. Wèl waren we verbaasd, want onze Keira verhaarde dus amper. 

 

Op een bepaald moment voelden we korstjes op Elsha haar rug en leek ze behoorlijk jeuk te hebben. Ik ben als eerste haar voer gaan meten, en kwam uit op tarwe, soja en ….. als triggers. Qua vleessoort kreeg ik alléén op rund een ‘ja’. Omdat ze zo’n jeuk had ben ik naar de dierenarts gegaan, ik wilde haar wel verder laten testen èn ik was benieuwd naar een voedingsadvies. Daarbij stond ik best open voor een middel wat tijdelijk de jeuk zou verminderen, tot we de oorzaak in beeld en onder controle hadden. Tot mijn verbazing was stap 1 éérst jeuk onderdrukkende medicatie ‘proberen’ en werd het afgeraden om direct verder te testen en daarop voeding aan te passen. Ik moest wel juist rund gaan weglaten, want statistisch gezien zijn honden vaak allergisch voor rund en kip. Ook vlooien werden benoemd, dus ondanks dat Elsha geen enkele vlo bij zich droeg en ik ook heel zeker wist dat onze andere huisdieren geen vlooien bij zich droegen moest ik alle dieren ‘preventief’ ontvlooien. Mijn wedervraag was toen; “Hoe bestrijd ik iets wat er helemaal niet is?” 

 

Eigen Wijs als ik ben heb ik de adviezen niet opgevolgd, maar wel enkele dagen de medicatie gegeven tegen de jeuk en dat verlichtte gelukkig snel. Inmiddels had ik een afspraak staan met onze holistische dierenarts èn was ik op een brok overgestapt waar wèl rund in zat maar geen graan. Dit ging eerst beter, maar daarna leken de klachten weer te verergeren. Bij de holistische dierenarts bleek er sprake van een leaky gut bij Elsha. Ik ging thuis weer meten en ditmaal was de oorzaak zoete aardappel en doperwt in de nieuwe brok, en na verder meten waren het alle koolhydraten waarvoor er een intolerantie was. We moesten dus over op vlees; in elke brok zit namelijk koolhydraten, vanwege het feit dat zónder een brok niet goed droog kan worden en dus slechter houdbaar is. Op dat moment maakte ik de fout niet te meten maar te denken; in pens (een rundermaag) zit heel veel natuurlijke probiotica DUS gaf ik dat. Dat hebben we geweten…het ging steeds slechter met Elsha en dus zat ik heel snel weer bij onze holistische dierenarts. Waarom hielpen haar kruiden en ons vlees niet? Samen hebben we allerlei opties bekeken, besproken en gemeten en de conclusie was; pens is de 1e doorvoermaag van een koe, waarin vrijwel onverteerde resten voeding èn bijvoeding zitten. Juist de bijvoeding bevat alles wat onze Elsha niet mocht hebben… In samenspraak met de holistische dierenarts zijn we toen rundvlees gaan garen, samen met door haar voorgeschreven kruiden, supplementen en remedies. In de praktijk werd ze ondersteunend behandeld met acupunctuur. Elsha was zo ziekjes, dat we haar thuis óók op advies nog 3 dagen Prednison gaven, zodat ze even pauze kreeg en haar lijf het weer zelf kon gaan doen. Die aanpak werkte; binnen een week was de huid rustiger, vrij snel daarna waren de infecties weg, we zagen de genezing vrij snel plaatsvinden, er begon weer haar te groeien en ze werd weer tieriger.

 

Na een aantal maanden rundvlees en kruiden garen kon ik weer langzaam overstappen op rauw rundvlees, volgens mijn meting. Dat ging goed. Stap voor stap (ik deed telkens na gemiddeld 2 maanden een nieuwe meting) kwam er een rauwe vlees- of vissoort bij. Inmiddels staat er een grote vrieskist thuis en eten beide honden enkel nog rauw; ze zijn vitaal, hun vacht glanst, ze verharen amper (behalve tijdens het wisselen van zomer- naar wintervacht en andersom), hun buikjes zijn niet meer opgeblazen, er zijn nog zelden ‘spontane’ ontstekingen en klachten, en hun ontlasting is compact èn minimaal. 

En dit is voor mij persoonlijk precies waarin ‘regulier’ en  ‘alternatief’ elkaar geweldig kunnen aanvullen❤️🙏🏻

Vond je dit blog interessant?

Deel hem gerust

Geen
De Paarden

“Hey, ik lees altijd met veel plezier je relaas over uitmeten met de biosensor via foto, kun je dat ook bij paarden?”
“Ja dat lukt denk ik ook wel…waarom niet?”
Ik had het nog nooit gedaan, maar ik dacht dat ik het wel kon😉

Geen
Drukpuntmassage

Klinkt relaxt hè?
Nou, vraag mijn cliënten 🤐

Ik vraag naar pijnpunten. Of ik zoek ze. Meten. Of iets valt me op. In elk geval; ik weet ze te vinden. En zet dan mijn vinger erop.
“Ahhhauw” is de juiste plek, sorry😬🙈

Geen
Wat is een Biotensor?

Een biotensor, biosensor of meetroede bestaat altijd uit een handvat, een stukje veer (spiraalvormig gewonden metaaldraad) en aan het andere eind, tegenover het handvat, een contragewicht. De aard van het contragewicht doet er niet toe. Een biotensor kan een houten handvat en contragewicht hebben, maar ook uit metaal of andere materialen bestaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *